Autorkę lubię, czytałam wszystkie jej dotychczasowe książki. Niektórzy uważają, że pisze zbyt słodko i tak nierealnie. Może czasami tak, ale uważam, że to są bardzo dobre polskie obyczajówki. Jak tylko zobaczyłam tę cudną zapowiedź kupiłam dwie książki i zorganizowałam z nimi konkurs na Facebooku. Sama przeczytałam tę książkę na kindlu i chcę się z Wami podzielić moimi odczuciami na jej temat. Zapraszam!
Przyznam Wam się szczerze, że nie czytałam opisu tej książki nawet wtedy jak ją kupiłam. Zaufałam autorce w ciemno i jak sama zaczęłam czytać to nie wiedziałam o czym albo o kim jest ta historia. Teraz jak czytam opis to faktycznie autorka nic nie zdradza na temat fabuły.
Powieść napisana jest z dwóch płaszczyzn.
- Pamiętnik matki Maksa, kobieta mieszka samotnie, jest wdową po policjancie, zajmuje się psem i czeka z utęsknieniem na swojego syna, który odwiedza ją kiedy może. Maks jest też policjantem i co się z tym wiąże, nie pracuje od - do i czasami nie odbiera telefonów. Kobieta skrywa tajemnicę z przeszłości, z którą ciężko jej się żyje, ale nie wie jak ją powiedzieć własnym dzieciom. Mama Maksa w pamiętniku opisuje każdy dzień, tęsknotę za dziećmi, za wnuczką, strach o syna. Wspomina siostrę Józefę, która ją wychowywała w domu dziecka. Pamiętnik czyta się bardzo dobrze, jest tam wiele mądrych i życiowych myśli dla nas na co dzień.
- Narracja właściwa - Głównymi bohaterami jest Maks - policjant z dochodzeniówki oraz Sara - przedszkolanka. Młodzi spotykają się w drastycznych okolicznościach, Sara jest świadkiem strzelaniny i pomaga rannemu Maksowi do przyjazdu karetki. Policjant przychodzi jej podziękować jak się już lepiej poczuje i w ten sposób oboje nawiązują bardzo ciekawą znajomość. Autorka przedstawia też historię mamy Maksa, jego przyjaciela Bekhira, który prowadzi restaurację w Warszawie. Poznajemy dramatyczną historię I małżeństwa Sary a także jesteśmy świadkami jej wspaniałej przyjaźni z Wojtkiem. Postacią całkowicie drugoplanową jest dziadek Sary, który jest człowiekiem dobrodusznym, życzliwym i bardzo oddanym wnuczce.
Zalety:
- Dobra obyczajówka
- Lubię książki osadzone w Warszawie
- Bardzo ciekawi bohaterowie
- Interesujący wątek dotyczący historii rodziny
- Pięknie ukazany wątek miłosny, aż sama bym chciała być na miejscu głównej bohaterki i przeżywać wszystko od nowa
- Wątek miłości dwóch mężczyzn mi nie przeszkadzał w ogóle, ale nie wiem czy wszystkim przypadnie do gustu. Dlatego wielki szacunek mam dla autorki, że poruszyła taki temat w książce
- Papierówka cudnie wydana, można kupić także w twardej oprawie. Fragmenty pamiętnika wydrukowane tak jakby były to kartki z notesu
- Momentami można się mocno wzruszyć
Wady:
- Czasami bardzo infantylna i aż nieżyciowa. Taka za słodka. Mimo to, cieszę się że ją przeczytałam. Końcówki się domyśliłam, ale to nie przeszkodziło mi w odbiorze książki.
Polecam fanom powieści obyczajowych.
Wydawnictwo: Znak
Ilość stron: 704
Moja ocena: 8/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję, że do mnie wpadłeś. Jeśli masz ochotę to zostaw komentarz.
Zapraszam na mojego Facebooka, gdzie organizuję konkursy oraz na Instagrama, na którym zamieszczam zdjęcia książek i nie tylko.