II tom serii "Pielęgniarki" opowiada o dalszych losach bohaterek z poprzedniego tomu. Zapraszam na moje odczucia po przeczytaniu tej bardzo grubej książki.
O pierwszym tomie pisałam TUTAJ
Fabuła toczy się w Anglii w roku 1954. Dana, Pammy, Victoria i Beth już drugi rok z rzędu uczą się zawodu i samodzielności. Poznajemy losy pielęgniarek zarówno w szpitalu oraz w życiu prywatnym, a dużo będzie się działo. W szpitalu zostanie zatrudniona nowa zastępczyni przełożonej pielęgniarek sroga, wredna, zimna i podła panna Gilder. Kobieta zostaje przezwana Krwawa Ava Wampirzyca, ponieważ pragnie wprowadzić wiele rewolucyjnych zmian, które napawają strachem cały personel. Pielęgniarki i inne osoby zatrudnione w szpitalu zaczynają się bać o swoją pracę i dla dobra własnego zaczynają badać przeszłość panny Gilder. Ten wątek bardzo mi się podobał, bo pokazał niesamowitą jedność społeczeństwa szpitala, która w trudnym momencie umiała walczyć razem o swoje.
"Coś jej w tej pannie Van Gilder nie pasowało. Coś z nią było nie tak. Było w niej coś sztucznego, jakby za bardzo się starała odegrać idealną drugą przełożoną pielęgniarek."
Bardzo wzruszający jest wątek siostry Lily i jej rodziny... Nie napiszę nic więcej, bo zdecydowanie warto samemu poznać tę historię od początku do końca.
Drugi tom podobał mi się nawet bardziej niż pierwszy. Według mnie był bardziej emocjonujący, nawet popłynęły mi łzy w pewnym momencie.
Świetną postacią literacką jest siostra panna Van Gilder, która sporo namieszała w życiu pielęgniarek i całego szpitala. Niesamowity klimat lat 50-tych, zaściankowość, zacofanie społeczeństwa, ale też miłość, przyjaźń i oddanie bezgraniczne drugiej osobie - to wszystko znajdziecie w II tomie. Powiem szczerze, w 1/3 książki myślałam, że to mój ostatni tom i na nim poprzestanę czytanie tej serii, ale mówię zdecydowanie TAK i czekam na II tom, który już wkrótce ukaże się na rynku. Polubiłam twórczość tej autorki i będę polecała ją gorącym sercem. Jestem oczarowana, znajdziemy tu wszystko czego potrzeba dobrej powieści: dramat, tragedię, miłość, rodzinę, samotność, pracoholizm, walkę o zdrowie - czyli prawdziwe życie. Polecam gorąco!
Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.
Rok wydania: 2020
Ilość stron: 592
Moja ocena: 8/10
Skusiłam się na tą serię ;)
OdpowiedzUsuńdobrze że w dobie w której wspomnienia lekarzy są na topie ktoś pamięta o pielęgniarkach ;D No i te okładki są cudowne <3 zapraszam na bloga www.czytelnika.pl
OdpowiedzUsuń