Dzisiaj zapraszam Was na moją opinię o książce, którą przeczytałam już jakiś czas temu. Okładka mocno zwracająca uwagę, tak samo jak tytuł.
Rok 1945 r. - Warszawa to jedno wielkie gruzowisko. Leon Zarzeczny po powrocie do stolicy nie może poznać miasta... Mężczyzna jest stroicielem fortepianów, walczył w Powstaniu Warszawskich, dla Polski zrobiłby wszystko. Niestety ówczesne czasy to nie są takie o jakie walczył. Mężczyzna mimo tego próbuje ułożyć sobie życie od nowa.
Leon poznaje Ewę Lerską, która powróciła do Polski z Armią Berlinga, pozostawiając w ZSRR ukochaną córeczkę. Kobieta decyduje się zostać konfidentem, oszukując bliskich, wszystko po to by odzyskać swoje dziecko. Bardzo wzruszający wątek pokazujący do czego jest zdolna matka, która tęskni za dzieckiem...
Autorka niezwykle plastycznie opisuje Warszawę, która niestety już nigdy nie będzie taka sama jak przed Wojną. Nasi bohaterowie pamiętają jak było kiedyś i to co widzą teraz jest dla nich bardzo bolesne. Takie książki bardzo dobrze pokazują naszą bolesną historię, a ja jadąc przez Warszawę myślę, że inaczej już będę na nią patrzyła. Pani Maludy wplotła w swoją fikcję literacką postacie i wydarzenia rzeczywiste, przez co książkę czyta się ciekawiej.
"Świat był wymarły. Nigdzie nie napotkali ani ludzi, ani zwierząt. Za to wokół dróg pełno było porzuconego dobra. [...] I raz po raz kopczyk grobu. Jedne z nich mniejsze, widać pojedyńcze, ale wiele, wiele takich, po których widać było, że niejedna osoba tutaj leży."
Książka bardzo dobrze pokazuje klimat tamtych czasów, kiedy w Warszawie nie został kamień na kamieniu. To historia ludzi bardzo doświadczonych przez czasy, w jakich przyszło im żyć, autorka pokazuje jak polityka niszczyła kariery ludzi, a nawet życie.
Ogólnie podsumowując to historia o miłości: tej między kobietą a mężczyzną, a także miłości i tęsknoty matki, która próbuje wyrwać dziecko z sowieckich rąk. Dobra powieść obyczajowa, której bohaterowie żyją w bardzo trudnych czasach powojennych, musieli podejmować bardzo trudne decyzje.
Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję Wydawnictwu Szara Godzina.
Wydawnictwo: Szara Godzina
Rok wydania: 2020
Ilość stron: 288
Moja ocena: 7/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję, że do mnie wpadłeś. Jeśli masz ochotę to zostaw komentarz.
Zapraszam na mojego Facebooka, gdzie organizuję konkursy oraz na Instagrama, na którym zamieszczam zdjęcia książek i nie tylko.